อิทธิพลของรูปแบบยางรถจักรยานยนต์ที่มีต่อประสิทธิภาพของยางอยู่ที่ความลึกและแนวโน้ม

ที่ยางรถจักรยานยนต์ ความลึกของดอกยางแสดงถึงความสามารถในการระบายน้ำของยางและวิธีที่ยางสัมผัสกับพื้นไม่เรียบ
ยางที่เรียบหมายความว่ายางสามารถติดต่อพื้นได้ในพื้นที่ที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งจะให้การยึดเกาะที่ดีที่สุดในสภาพแวดล้อมทางเรียบและแห้ง อย่างไรก็ตาม เมื่อเจอน้ำหรือทราย ยางเปล่าที่ไม่สามารถปรับตัวเข้ากับพื้นทรายและกรวดได้จะกลายเป็นอันตรายอย่างมากเนื่องจากขาดความสามารถในการระบายน้ำ การปรากฏตัวของน้ำและทรายบนถนน/ถนนบนภูเขาเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้และหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นยางหัวโล้นจึงไม่สามารถใช้บนถนนได้อย่างถูกกฎหมายและสามารถใช้เป็นยางสำหรับสนามเท่านั้น
ลวดลายที่ลึกและมากขึ้นของยางรถจักรยานยนต์ยิ่งความสามารถในการระบายน้ำของยางดีขึ้นและความสามารถในการรับมือกับถนนที่ไม่เรียบเช่นทรายและกรวด แต่ยังหมายถึงการยึดเกาะลดลงด้วย (พื้นที่ยางที่สัมผัสกับพื้นลดลง) อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์นี้ไม่ได้เป็นไปในทางบวกอย่างสมบูรณ์ ปัจจุบันยางที่มีลายดอกยางลึกหลายเส้น (รถสปอร์ต ทัวร์ริ่ง และยางสำหรับรถแนวผจญภัยบางชนิด เช่น ยาง Pirelli Angel) จะมีลายดอกยางลึกแต่การยึดเกาะยังค่อนข้างดี นักแข่งมากประสบการณ์สามารถใช้ยางเหล่านี้ในสนามเพื่อคุกเข่าและเลี้ยวโค้งได้

แนวโน้มของยางรถจักรยานยนต์รูปแบบมีผลกระทบต่อความไวและความสามารถในการโค้งงอของยานพาหนะ โดยทั่วไปแล้ว รูปแบบตามยาวมีประโยชน์ในการปรับปรุงความสามารถในการส่งบอลในการเลี้ยวหักศอกและการเลี้ยวด้วยความเร็วสูง รูปแบบตามขวางสามารถปรับปรุงเสถียรภาพของการเบรกของรถได้