การใช้พื้นผิวต่างๆ ของยางรถจักรยานยนต์

ยางทุกชนิดไม่ใช่ยาครอบจักรวาลยางรถจักรยานยนต์ด้วยรูปแบบดอกยางที่แตกต่างกันมีข้อดีและข้อเสียหลักยางรถจักรยานยนต์สัมผัสพื้นผิวถนนต่างๆ ทุกวัน และรูปแบบส่งผลโดยตรงต่อการควบคุมของผู้ขับขี่และความสะดวกสบายของรถ! การเลือกยางรถจักรยานยนต์ยังเกี่ยวข้องกับคุณภาพการขับขี่และประสบการณ์การขับขี่ของรถจักรยานยนต์ประเภทต่างๆ ตัวอย่างเช่น ยางเลื่อนไม่สามารถอยู่ใต้พื้นดินได้ และยางออฟโรดไม่กล้าออกถนน! การใช้ข้อดีของยางแต่ละเส้นให้เกิดประโยชน์สูงสุดเท่านั้น เราจึงจะแสดงความคุ้นเคยและชื่นชอบรถจักรยานยนต์ได้!
(1) ยางเต่า (ยางเต่าเรียกอีกอย่างว่ายางรถยนต์)

"ยางเต่า" ใช้กันอย่างแพร่หลายในรถแรลลี่ที่ไม่ใช่มืออาชีพ! ยังได้รับความนิยมในหมู่เพื่อน ๆ หลายคนที่ชอบขี่มอเตอร์ไซค์! เมื่อเทียบกับยางที่ลื่น ยางหลังเต่าจะยึดเกาะถนนที่เป็นโคลนหรือทรายได้ดีกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับยางนอกถนนแล้ว พวกมันยังสามารถขับได้อย่างปลอดภัยบนถนนลาดยางและวิ่งบนถนนในป่าได้ มันเป็นยางที่สมดุลมากขึ้น!
(2) ยางร้อนละลาย (ยางร้อนละลายแบ่งออกเป็นร้อนละลายเต็มและกึ่งร้อนละลาย)

โดยทั่วไปจะใช้ยางที่หลอมละลายเต็มที่ในสนามแข่งมอเตอร์ไซค์ที่ดุเดือด เนื่องจากอุณหภูมิหลอมเหลวของยางร้อนละลายต่ำ หลังจากผ่านการคัดเลือกในสนามแข่งที่ดุเดือด ยางจะถูกให้ความร้อนและหลอมเหลวเนื่องจากการเสียดสีบนพื้น ซึ่งทำให้การยึดเกาะของยางแข็งแกร่งขึ้นและเข้าโค้งได้เร็วขึ้น อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ยางละลายด้วยความร้อนอ่อนตัวลง เศษต่างๆ เช่น กรวดบนท้องถนน จะถูกฝังไว้บนยางอย่างง่ายดาย ซึ่งจะช่วยลดการยึดเกาะของยางและแม้กระทั่งการลื่นด้านข้าง! นี่คือเหตุผลที่มอเตอร์ไซค์ในสนามต้องเปลี่ยนยางครึ่งทาง!

แต่ไม่ใช่ยางที่ทำงานได้ดีบนลู่วิ่ง และใช้งานได้ดีเท่าๆ กันทั้งบนถนนในเมืองและบนภูเขา ยางร้อนละลายเต็มที่จะเหนียวมากหลังจากการหลอมเหลว และทรายและเศษซากบนท้องถนนจะเกาะติดกับยาง ซึ่งจะช่วยลดความสามารถในการยึดเกาะของยางและมีแนวโน้มที่จะลื่นไถลหรือเจาะได้! ที่เราใช้กันทั่วไปยางรถจักรยานยนต์สามารถจำแนกได้เป็นยางกึ่งร้อนละลาย แม้ว่าสมรรถนะของยางจะไม่โดดเด่นเท่ายางล้อร้อนละลายเต็มที่ แต่ยางกึ่งร้อนละลายก็รวมเอาคุณลักษณะของถนนสายต่างๆ เข้าไว้ด้วยกัน และระดับการสึกหรอก็ยังถูกควบคุมให้อยู่ในช่วงที่ยอมรับได้ ได้กลายเป็นตัวแทนของประสิทธิภาพด้านต้นทุนในตลาด และยังเป็นการกำหนดค่ามาตรฐานของผู้ผลิตหลายราย
(3) ยางสลิป (ยางสลิปเรียกอีกอย่างว่า: ยางถนน)

ยางจะเลื่อนเมื่อออกจากโรงงาน หลังจากช่วงรันอิน ยางหน้าและหลังจะถูกเปลี่ยนทั้งหมด เหตุผลก็คือนักปั่นที่ "ลื่นเกินไป" จะออกไปเที่ยวในช่วงสุดสัปดาห์และเจอถนนลูกรังหรือหญ้า การวิ่งยางชนิดนี้เป็นเพียงการทรมาน! โมเดลส่วนใหญ่ในตลาดจะจัดส่งพร้อมกับยางรุ่นนี้ ยางรุ่นนี้สามารถวิ่งบนถนนลาดยางในเมืองได้! เนื่องจากรูปแบบดอกยางตื้นของถนน เวลาเจอหญ้าและโคลนจะลื่นเหมือนเดิม! สำหรับคนที่ชอบขี่มอเตอร์ไซค์ คนส่วนใหญ่ใช้ยางแบบสไลด์เพื่อไปทริปมอเตอร์ไซค์ เมื่อเจอถนนที่เป็นโคลน ยางลื่นจะทำให้คุณล้ม!
(4) ยางนอกถนน (ยางรถวิบากเรียกอีกอย่างว่า: ยางสับปะรด)

ลักษณะของยางออฟโรดคือร่องลายกว้างและลึก และพื้นที่กราวด์บล็อกลวดลายมีขนาดเล็ก! มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในรถแรลลี่มืออาชีพและรถออฟโรดเพื่อการแข่งขัน เมื่อผู้เล่นมอเตอร์ไซค์วิบากหลายคนต้องเผชิญกับถนนอ่อนหรือทรายเมื่อขับบนสนามหรือถนนในป่า ประสิทธิภาพของยางนี้จะถูกเปิดเผยอย่างเต็มที่และรูปแบบบางส่วนจะปรากฏขึ้น บล็อกฝังอยู่ในทราย ซึ่งทำให้การยึดเกาะของยางแข็งแกร่งขึ้น และไม่เหมาะสำหรับการลื่นไถล
ยางนอกถนนเหมาะสำหรับการขับขี่บนถนนขรุขระและถนนดินอ่อน เนื่องจากความสามารถในการยึดเกาะของลวดลายที่แข็งแกร่ง จึงเหมาะสำหรับการวิ่งบนถนนเหล่านี้! อย่างไรก็ตาม ยางนอกถนนไม่เหมาะสำหรับถนนลาดยางที่มีการเบรกไม่ดี การเข้าโค้งไม่ดี การสั่นสะเทือนขนาดใหญ่ การขับรถในระยะยาวบนถนนลาดยางจะเพิ่มการสิ้นเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิงและเร่งการสึกหรอของยาง